روح .راه .ارامش

روان شناسی را می توان به عنوان بررسی علمی رفتارو فرآیندهای ذهنی تعریف کرد. ریشه های این علم  را باید در سده های چهارم و پنجم پیش از میلاد جستجو کرد.

- روان شناس آزمایشی ( روانشناس تجربی)  Experimental Psychologist :

 روان شناس با گرایش پژوهشی در زمینه مطالعه آزمایشگاهی اصول روان شناختی حاکم بر رفتار آدمی و جانداران رده های پایین تر.

- روان شناس آموزشگاهیSchool Psychologist :

روان شناس متخصص کهدر استخدام یک آموزشگاه یا منطقه آموزشی است و وظایفی نظیر آزمون کردن، راهنمایی، و پژوهش  برعهده دارد.

- روان شناس اجتماعیSocial Psychologist :

روان شناسی که با مطالعه تعامل اجتماعی و شیوه های اثرگذاری افراد بر یکدیگر سر و کار دارد.

- روان شناس بالینیClinical Psychologist :

روان شناسی که معمولاً دارای درجه دکتری است و در زمینه تشخیص و درمان مشکلات هیجانی و رفتاری و اختلال های روانی تخصص دارد.

- روان شناس پرورشی( روان شناس تربیتی)Educational Psychologist :

روان شناسی که گرایش پژوهشی او متمرکز بر کاربرد اصول روان شناسی در حوزه آموزش و پرورش کودکان و بزرگسالان در موسسات آموزشی است.

- روان شناس رشدDevelopmental Psychologist:

روان شناسی که گرایش پژوهشی او متمرکز بر مطالعه تغییراتی است که در نتیجه رشد و نمو جاندار حاصل می شود، به ویژه روابطی که بین رفتار قبلی و رفتار بعدی جاندار وجود دارد.

- روان شناس شخصیت شناسPersonality Psychologist :

روان شناسی که با طبقه بندی افراد، و مطالعه تفاوتهای فردی سروکار دارد. این حوزه تخصصی تا حدودی با کار روان شناسان رشد و اجتماعی همپوشی دارد.

- روان شناس فیزیولوژیایی :Physiological Psychologist

روان شناسی که با مطالعه رابطه بین کارکردهای فیزیولوژیایی و رفتار سرو کار دارد.

- روان شناس مشاوره ای  Counseling Psychologist :

روان شناسی که معمولاً درجه دکتری دارد و به حال و فصل آن دسته از مشکلات و مسایل فردی می پردازد که بیماری شناخته نمی شوند؛ مثلاً مسایل تحصیلی، اجتماعی و حرفه ای دانش آموزان و دانشجویان. چنین فردی دارای مهارتهای روان شناس بالینی است ولی معمولاً در سازمانهای غیر پزشکی کار می کند.

- روان شناس مهندسیEngineering Psychologist   :

روان شناسی که با مطالعه رابطه انسان با ماشین سروکار دارد و مثلاً  در پی آن است که ماشینها به گونه ای طراحی شوند که خطای آدمی به حداقل برسد.

- روانکاوPsychoanalyst: ( دکتری روان شناسی که دوسال دوره روانکاوی را گذرانده باشد)

روان درمانگری که معمولاً دوره آموزشی روان پزشکی را گذرانده است و برای درمان روان رنجوریها و سایر اختلالهای روانی از روشهایی که در اصل فروید پیشنهاد کرده است استفاده می کند.

- روان پزشک  Psychiatrist :

پزشک متخصص دردرمان و پیشگیری اختلالهای خفیف یا شدید روانی( دارودرمانی) .

- مددکار روانیPsychiatric Social worker  :

مددکاری که دوره آموزشی لازم را در زمینه شیوه کار با بیماران و خانواده آنها، در ارتباط با مسایل سلامت و بیماری گذرانده است و در انجام وظایف خود معمولاً از نزدیک با روان پزشک یا روان شناس بالینی همکاری می کند.

- روان درمانگر - Psychotherapist:

پزشکی که به کمک شیوه های روان شناختی و معمولاً، اما نه منحصراً ،از طریق مشاوره فردی به  درمان ناسازگاریهای شخصیت یا بیماریهای روانی می پردازد .

در ایران بیشتر افراد در زمینه روان شناسی بالینی ، روان شناسی عمومی ،  و روان شناسی کودکان استثنایی فعالیت می کنند.